Ministrant zajmuje uprzywilejowane miejsce podczas nabożeństw liturgicznych. Kto służy do Mszy św., występuje publicznie we wspólnocie. Doświadcza z bliska, że Jezus Chrystus jest obecny i działa w każdym akcie liturgicznym.

św. Jan Paweł II

Pamiętam moje pierwsze spotkanie z księdzem w rodzinnej parafii, który zaproponował mi, abym został ministrantem. Mówił mi wtedy, że to ogromne wyróżnienie, że mogę być tak blisko ołtarza i pomagać księdzu, który odprawia Mszę św. Bycie członkiem Służby Liturgicznej Ołtarza było wymagające. Ksiądz prowadzący naszą grupę ministrancką wymagał, abyśmy nie tylko pięknie i dobrze służyli w kościele. Ale jak mówił, ministrant zachowuje się wzorowo we wszystkim, co robi w swoim życiu, ma być przykładem dla innych. – Bycie ministrantem jest dla mnie piękną przygodą w życiu. Bardzo lubię to, co robię – mówi nam ministrant w jednej z częstochowskich parafii.

Bycie ministrantem zobowiązuje

Ministrant to członek Ludu Bożego, który w czasie sprawowania liturgicznych obrzędów spełnia posługę pomocniczą w sposób określony przepisami Kościoła, przypominają dokumenty Kościoła, które określają znaczenie Służby Liturgicznej Ołtarza. „Posługa podejmowana w czasie Mszy św. jest zadaniem trudnym. Wymaga od człowieka nie tylko poprawnego wykonywania pewnych czynności, lecz także określonej postawy w życiu. Dlatego chłopcy wyrażający pragnienie podjęcia takiej służby podejmują obok ćwiczeń funkcji liturgicznych także szeroką formację obejmującą różne zagadnienia. Został dla nich wypracowany program formacyjny, który najogólniej można streścić słowami «wychowanie przez liturgię» – czytamy na stronie internetowej Służby Liturgicznej Ołtarza Archidiecezji Częstochowskiej www.ministranci.czest.pl.

Program formacyjny proponowany przez Krajowe Duszpasterstwo Służby Liturgicznej dla ministrantów i schol w całej Polsce jest programem dziesięcioletnim. Formacja kandydata na ministranta to początek tej dziesięcioletniej drogi. Najpierw jest to praca wstępna, wprowadzająca. Jej zadaniem jest przygotowanie chłopców do wykonywania najważniejszych czynności ministranckich i ukazanie właściwego obrazu ministranta – jaki on powinien być i jakie wymagania mu się stawia – czytamy dalej na stronie Służby Liturgicznej naszej archidiecezji.

Patroni Służby Liturgicznej Ołtarza

Wszyscy członkowie Służby Liturgicznej Ołtarza w naszej archidiecezji są powierzeni opiece swoich Świętych Patronów: św. Tarsycjusza, św. Jana Berchmansa, św. Jan Bosko, św. Dominika Savio, św. Stanisława Kostki i św. Jana Pawła II. – Zawsze przychodzę do kościoła na mój dyżur liturgiczny znacznie wcześniej. Ksiądz, który się nami opiekuje, rozdziela nam poszczególne funkcje. Wtedy też zachęca nas do modlitwy do Świętych Patronów ministrantów – mówi „Niedzieli” Łukasz.

Artykuł pochodzi ze strony www.niedziela.pl, Ks. Mariusz Frukacz , Edycja częstochowska 14/2012

Stopnie posługi ministranckiej.

Podstawowymi funkcjami, ustanowionymi przez Dyrektorium Krajowego Duszpasterstwa Służby Liturgicznej są:

Kandydat – przyjęto, że kandydaci nie mają stroju liturgicznego, są jednak od tego wyjątki. Okres kandydatury określa proboszcz lub opiekun parafialny LSO. Powinien on być na tyle długi, aby kandydat poznał wszystkie elementy służby przy ołtarzu[2][3]

Niektóre parafie okres kandydatury dzielą na stopnie aspiranta i kandydata. W takim wypadku aspirant nie nosi stroju liturgicznego w ogóle, kandydat zaś nosi komżę.

Ministrant – po okresie kandydatury zostaje uroczyście pobłogosławiony do pełnienia funkcji ministranta. Rodzaj posługi dostosowuje się do wieku i umiejętności ministranta. W niektórych diecezjach ministranci dzielą się kategoriami służby, którą wykonują np. ministrant światła, ministrant krzyża czy ministrant księgi.

Lektor – ministrant Słowa Bożego – w Liturgicznej Służbie Ołtarza to ministrant, pełniący funkcję lektora i pobłogosławiony do jej pełnienia przez ks. dziekana. Do jego zadań należy odczytywanie Słowa Bożego, wezwań modlitwy powszechnej, komentarzy mszalnych, może także wykonywać psalmy responsoryjne. Jako starszy z grona ministrantów sprawuje nad nimi opiekę.

Ceremoniarz – mistrz ceremonii – ministrant w stopniu ceremoniarza, odpowiada za przygotowanie liturgii i jej poprawny przebieg. Odpowiada bezpośrednio po celebransie za poprawność liturgii. Musi posiadać dużą wiedzę dotyczącą przepisów liturgicznych. Często jako element ubioru nosi krzyż ceremoniarski nakładany uroczyście przez biskupa. Może pełnić rolę opiekuna parafialnej służby liturgicznej.